Voor de laatste duatlon van het seizoen, tevens BK, weer maar eens een verre verplaatsing richting Torhout. Heel wat zware kanonnen aan de start...ik was me ervan bewust dat het een zware dobber zou worden maar ik had er zin in en wou er het beste van maken!

In de eerste run ging het meteen heel snel, uiteindelijk wat te snel. Ik liet de kopgroep de laatste anderhalve kilometer lopen en zocht mijn eigen tempo om me niet op te blazen. Dit leek een goede beslissing, zeker omdat ik me bij het fietsen in een tweede groep kon nestelen.  Een derde plaats bij de beloften behoorde nog steeds tot de mogelijkheden. In de eerste groep zaten Vanderplancke en Balty (onbegonnen werk) en in onze groep, Heemeryck Sander en ikzelf. In de laatste fietsronde maakte een constant snel tempo echter plaats voor diverse versnellingen zodat we gezelschap kregen van een derde omvangrijke groep waarin enkele gekende tempomakers voor de aansluiting hadden gezorgd.

Op dit scenario had ik niet gehoopt. Een paar beloften die ik in de eerste run had losgelopen kwamen terug. In de tweede run vocht ik voor wat ik (nog) waard was en eindigde als 6° U23 op dit BK en als 21ste overall.

Wat de plaats betreft, heerst er wat ontgoocheling want met een gunstiger wedstrijdverloop had er wellicht meer in gezeten. Iedereen zegt echter dat ik trots MOET zijn op mijn prestatie dus zal ik maar braaf luisteren zeker. Eigenlijk mag ik wel tevreden zijn want ik had vooraf nooit gedacht dat ik op slechts 27 sec. van de bronzen plak van Heemeryck zou eindigen.

Zo, einde van een mooi seizoen! Ik kijk heel tevreden terug op de vooruitgang die ik gemaakt heb. Nu is het heel even rusten geblazen en ligt de focus terug op de boeken. Ik kijk al uit naar volgend seizoen.

Vorig jaar behaalde ik in mijn eerste jaar als duatleet mijn eerste overwinning bij de junioren in het verre Waardamme. Ideale locatie om er nog eens tegen aan te gaan en alle examenstress van de afgelopen week uit mijn lijf te lopen en te fietsen.

Met toppers als Gert Van Poucke en Glen Laurens aan de start moesten we meteen vol aan de bak. In de eerste run wilde ik zolang mogelijk aanklampen om te vermijden dat ik solo aan het fietsen moest beginnen. In de laatste hectometers moest ik Van Poucke, Laurens en Vervaet laten lopen waardoor ik met een vijftiental seconden achterstand de fiets opsprong. Het was even naar lucht happen! Alle verdienste voor Jurgen Boterberge want het was hij die de kloof met de drie leiders dicht reed. Ik had maar één keuze en die was om zolang mogelijk aan te klampen bij die vierkoppige sneltrein. Ik zag verschillende kleuren van de regenboog.... dit tempo had me vorig jaar gewoon genekt. Ondanks meerdere demarrages slaagde ik er toch in om samen in de wisselzone aan te komen.

Als vijfde begon ik aan de tweede run. De overgang van het fietsen naar het lopen verliep te moeizaam om nog iemand te bedreigen. Dit is een gekend werkpunt, waaraan zoals gepland komende winter zal gewerkt worden. Heel tevreden met mijn vijfde plaats (1° U23) keerde ik huiswaarts.

Tevens een knappe prestatie van teamgenoot Stijn Roose die als derde U23 eindigde.

Na Dordrecht lag de nadruk zes weken lang op mijn studies. De positieve afloop hiervan werd gevierd tijdens een weekendje Rock Werchter.

Met volle moed begon ik dan terug aan de opbouw van de conditie. 'Kilometers maken' was de boodschap!  Op vakantie werd er omwille van de hitte noodgedwongen 's morgens heel vroeg getraind.

Zaterdag vertrokken we heel vroeg vanuit het zonnige Haacht richting stuwdam La Gileppe voor de duatlon non drafting. Nogal onverwacht was het er heel mistig, vrij koel (19°) en viel er een tijdje wat regen. Wat mijn verwachtingen waren, we wilden eens kijken waar we stonden. Ik had wel een goed gevoel op training en de hartslagen waren dik in orde maar een eerste wedstrijd sinds lang is toch altijd wat bang afwachten.

De eerste run van 5km ging meteen beter dan verwacht. Ik kon blijven aanpikken bij kleppers als Seppe Odeyn, Alexandre Cellier en Arnaud Dely. Axel Van Liefferinge moest even afhaken maar zou later, zoals te verwachten, tijdens het fietsen terug aanpikken.

Als vijfde begon ik aan het non drafting fietsgedeelte van 24km. Het parcours, vrij heavy en mij totaal onbekend, lag er nat bij en dus was het oppassen geblazen. In de heuvelzone moest ik de grote tenoren en de teruggekomen Fransman Bethencourt laten rijden. In het laatste kwart kon ik Dely voorbijrijden. Ik reed zo hard ik kon naar de wissel want elke seconde telde in de wetenschap dat Dely een zeer goed loper is.

Als vijfde begon ik aan het lopen en dat bleef zo tot op de meet. Ik probeerde nog maar strandde op enkele seconden van de vierde plaats, maar wel als eerste bij de U23.

We waren al bij al zeer tevreden over deze prestatie, vooral over de vooruitgang in het fietsen. Vorig jaar was het nog spartelen op het heuvelachtig parcours van Weyer (AUT).

Met volle moed trainen we verder naar de volgende afspraak.

Deze RunBikeRunBikeRun werd mijn eerste niet-stayer wedstrijd ooit. In aanloop van deze wedstrijd was ik dus nog snel even binnengesprongen bij 'Deewee Bikes' in Mechelen waar Kurt mij meteen een opzetstuur monteerde.

De wedstrijd vond in elk geval plaats in een mooie omgeving. Ik eindigde als 5de van het totale deelnemersveld, als eerste U23. Al die wissels maakten de wedstrijd enorm zwaar, telkens opnieuw dat ritme zoeken.

Ik mag tevreden zijn over deze prestatie. Ik merk echt wel vooruitgang in het fietsen ondanks het beperkt aantal trainingskilometers. Zo zie ik deze eerste niet-stayerwedstrijd dan ook als een stapje vooruit.

Dit gedeelte van het seizoen werd met mijn vriendin Ami en mijn ouders afgesloten op een gezellig terrasje in Dordrecht.  De studies krijgen vanaf nu volledige voorrang.

Ik verwijs graag nog naar enkele leuke foto's van de wedstrijd. Bedankt Ami!

Met een naar omstandigheden behoorlijke conditie zakte ik af richting Braine. Enkel een te beperkt aantal fietskilometers( door mijn studies aan de VUB) zorgt telkens voor wat onzekerheid. Het startuur (0900 uur) baarde me wel wat zorgen want ik kan mezelf moeilijk een ochtendmens noemen.

Als neo-U23 had ik totaal geen zicht op de tegenstand. Ik kreeg de opdracht van mijn coach om me bij het lopen te handhaven in een groep(je). Aanvankelijk liep ik, wellicht iets te overmoedig, met vier andere atleten weg van de rest. Bij aanvang van het fietsen hadden twee atleten van Trigt (Cellier en Van Liefferinge) zich afgescheiden. Ons drietal zag de achterstand bij het fietsen geleidelijk vergroten maar we bleven anderzijds comfortabel uit het zicht van onze achtervolgers. Ik begon aan het lopen met uitzicht op de derde plaats. Ik geloofde erin totdat een plots opkomende kramp roet in het eten gooide. Na een ultieme poging om terug te keren en een podiumplaats overall in de wacht te slepen kwam ik uiteindelijk vier seconden te kort.

Niet ontevreden en als eerste U23 keerde ik huiswaarts.

Mijn tweede seizoen als duatleet begon in mineur. Wegens ziekte had ik immers forfait moeten geven voor de duatlon in Geluwe waar vorig jaar eigenlijk alles begon.

Alzo werd 'Weert' mijn eerste duatlon van het seizoen. Bij het eerste loopgedeelte had ik meteen een goed gevoel hetgeen de twijfels over mijn conditie al snel wegnam. Ik nam een aantal atleten op sleeptouw in de hoop met een groepje aan het fietsen te kunnen beginnen. Dat lukte en met een kleine voorsprong begonnen we met zijn vieren aan het fietsgedeelte. Onderweg kregen we het gezelschap van twee andere renners. Bijblijven was de boodschap. Er werden tevergeefs enkele speldenprikken uitgedeeld. Na de tweede wissel zette ik meteen druk bij het lopen om uiteindelijk solo als winnaar te eindigen.

SP&O werd ook vertegenwoordigd door Stijn Roose die een knappe prestatie afrondde met een tiende plaats.